Ik zit weer eens te wachten op een afspraak. Zou hij het vergeten zijn? En onbewust laat ik me dan al opbutsen door mezelf “ja hoor, Jolanda’s tijd is minder waard dan die van jou dus laat Jolleke maar wachten” of “nou heb ik me daar dan zo voor moeten haasten, ik had wel meer tijd kunnen pakken om alles goed af te sluiten of op te ruimen”.
Ik heb dan die hartslag toch weer een tikkie hoger dan deze hoort te zijn in rust…

 

Inmiddels ben ik mij bewust dat IK heel veel waarde hecht aan afspraak is afspraak en dat ik op tijd ben. Eerder iets te vroeg.

Het feit dat ik daar heel veel waarde aan hecht wil nog niet zeggen dat dat voor iedereen hetzelfde is.

Lang heb ik gedacht dat mijn waarden de waarden van iedereen zijn.

 

Een goede vriend van me heeft die afspraak is afspraak mentaliteit helemaal niet en ziet daar ook niks verkeerds in. Tijd is niks, dat hebben we onszelf alleen maar wijs gemaakt.

 

Tja en met zo’n uitspraak kan ik dus helemaal niks, maar dan ook echt niks.

 

Nadat hij weer een keer te laat was op een afspraak van ons heb ik hem verteld dat ik het echt heel vervelend vind dat hij te laat kom. Sterker nog, ik ervaar het zelfs als het ontbreken van respect van hem naar mij toe. En dat komt omdat ik heel veel waarde hecht aan het op tijd komen.

Daar schrok hij wel van, want net als ik in mijn eigen bubbel leef (iedereen vindt tijd en afspraak is afspraak toch belangrijk, het levert zelfs respect), leeft hij ook in zijn eigen bubbel en gaat er dus vanuit dat het niet op tijd komen geen probleem is (en bij hem is dat dus ook echt niet).

Het was ook een heel verhelderend gesprek wat we daarna gehad hebben. Het leerde mij dat ik niet meteen in mate van respect moet denken als iemand zich niet aan een afspraak houdt. En hij heeft dermate respect voor me dat hij het sindsdien keurig meldt als hij te laat voor de afspraak is ;-).

 

Dit soort gesprekken zijn verhelderend en het zorgt ook voor meer vertrouwen en binding. Wat ten goede komt aan de relatie, die komt daarvan gevoelsmatig in een volgende fase.

Want relaties en organisaties gaan kapot aan gesprekken die niet gevoerd worden.