Bizar, hoe ik mezelf voor de gek heb gehouden… Of is het voor de gek houden? Is het meer mezelf niet op waarde inschatten?

Ik zat net naar een filmpje te kijken van Finansforbundet (Noorwegen) over een jongetje en een meisje die samen ballen moeten opruimen. De blauwe ballen in de ene vaas en de roze in de andere vaas. Allebei gingen ze hard aan het rapen en voerden de opdracht keurig uit.

Als beloning moesten ze hun ogen sluiten en kregen ze een glas in hun handen. Dat van het jongetje zat ramvol snoep, dat van het meisje halfvol. Blije gezichten met wat ze kregen totdat ze naar hun collega-raper (niet op zn engels lezen maar op zn nederlands) keken… Daar was een verschil!!

De jongetjes en meisjes vonden het zelf ook heel vreemd dat ze niet allebei evenveel kregen. De uitleg was ‘omdat het meisje een meisje is krijgt ze maar de helft…’

Daar waren de kinderen het niet mee eens, zowel de jongetjes als de meisjes niet. “Hoezo krijgt zij minder, ze heeft net zo veel gedaan dus krijgen we allebei dezelfde beloning”.

 

En dat bracht me terug naar de tijd dat ik werknemer werd in de financiële sector. Ik werd tegelijkertijd met een man aangenomen en we gingen samen hetzelfde werk doen. Alleen ik kreeg een salaris-schaal lager en als ik me zou bewijzen dan zou ik ook een schaal hoger komen.

Zonder tegengas

Zonder te klagen en zonder tegengas heb ik dat aangenomen en heb me bewezen. Ik heb op dat moment me ook niet te veel afgevraagd waarom. Anders zou ik me op dat moment nog onzekerder voelen, en ik voelde me al onzeker in zo’n nieuwe functie en in een nieuwe branche.

Ik heb wel gevraagd waarom. De verklaring waarom die mannelijke collega een schaal hoger kreeg (de schaal die bij de functie hoorde en waarvoor ik ook was aangenomen) was omdat hij al gelijksoortig werk gedaan had in dezelfde branche. En ik was vers in die branche en vers in het werk.

En toch is het vreemd. Want als ik niet geschikt was had je me niet aan moeten nemen denk ik nu. En ik voerde dezelfde functie uit alleen op mijn manier. En daar kreeg ik ook de vrijheid in net als iedereen in die functie.

En ik vind het vreemd dat ik toen geen tegengas gaf..

Druiven voor iedereen

Want zelfs capucijnenaapjes geven tegengas als ze niet gelijk beloond worden voor dezelfde taak. Dat laat dit TEDtalk filmpje zien van Frans de Waal.

Twee capucijnenaapjes zitten naast elkaar in een kooi gescheiden van elkaar. Ze moeten een steen geven die in de kooi wordt gelegd. Als ze de steen teruggeven krijgt de ene een stuk komkommer en de ander krijgt een druif (en dan moet je weten dat druiven het favoriete voer is van de aapjes).

De eerste aap geeft de steen terug en krijgt komkommer en is daar blij mee. De tweede aap geeft de steen terug en krijgt een druif en is daar blij mee. De eerste aap geeft de steen terug en krijgt een stuk komkommer en denkt ‘hoe is het’…en gooit die komkommer terug en begint een beetje aan die kooi te trekken (ik vertaal het als ongenoegen).

De tweede aap geeft de steen terug en krijgt weer een druif. De eerste aap geeft de steen terug nadat ie er eerst even mee in de kooi tikt (ik vertaal het als ‘het is toch wel een steen, dus dan krijg ik nu ook wel een druif’) en krijgt een stuk komkommer.

Nu zijn de rapen gaar en flikkert hij het stuk komkommer terug en wil die druif!! Hoe is het nu helemaal! Hij trekt en rukt aan de kooi en is vet ontevreden!

 

En wat deed ik toen ik die komkommer kreeg in vergelijking met die mannelijke collega. Ik deed helemaal niks…behalve mijzelf bewijzen dat ik het werk ook kon en meer.

Maar het raakt me nu meer dan toen dat er zulke verschillen waren en zijn. #daarbeniknuwelklaarmee #diedruivenzijnookvoormij #druivenvooriedereen